Lake Baikal

We zijn op een regenachtige ochtend uitgestapt in Irkutsk. Onze chauffeur wijst ons de auto en we stappen in voor een ritje van een dik uur naar Listvyanka, aan het Baikalmeer. Onderweg moet onze chauffeur nog wat zaakjes regelen, zo geeft hij een pak geld aan een "bekende" en rijden we kriskras door een paar achterbuurten voordat hij de snelweg heeft gevonden. Vreemde kerel...
Onderweg zien we ook nog een beeld van de Olympische spelen, de vlam is onderweg naar Sochi hier onderwater door gegeven, gestoord! Na een tijdje zien we het Baikalmeer opduiken van achter de bomen, gigantisch! Het meer is 636km lang en 60km breed en daarmee het grootste zoetwatermeer op aarde. Volgens de Lonely Planet zal het uiteindelijk de 5e oceaan worden en het continent Azië in tweeën delen.
Nadat onze chauffeur nog een paar koeien op de snelweg heeft ontweken komen we aan bij onze homestay in Listvyanka. Wij slapen in een soort blokhut met een eigen douche en wc, woohooo!!! We kunnen er gelijk in en maken daar dan ook dankbaar gebruik van. Helaas blijkt nadat Niels heeft gedouched dat de boiler maar een beperkte capaciteit heeft en dat Joanne daarna al snel ijskoud water heeft. Brrrr...
Helaas regent het nog steeds buiten en Joanne doet ff een powernap terwijl Niels onze was afgeeft om te wassen. Onze ondergoed is nu echt op haha. Welcome to a backpacker's life! We hoeven slecht R250 betalen voor een grote tas, omgerekend ongeveer 5 euro. Geweldig toch!
Omdat Joanne haar haar nog nat en ijskoud is regelt Niels een fohn met het point-it boekje. Ja, ook deze zit helaas niet in de backpack. Onze gastvrouw leent deze even bij de buurvrouw haha!
Na een uur of 2 gaat het wat minder regenen en gaan we het dorpje verkennen. Het is een soort Russisch Alassio (kustplaatsje in Italie waar Joanne vaak met haar vader en oma geweest is) met alles langs een paar km kust opgebouwd. We komen al snel op een soort souvenirmarktje, waar we vooral veel zeehondenknuffels en gerookte omul zien. Deze vis zwemt alleen in het Baikalmeer en die moeten we dus ook zeker nog gaan proeven! Naast de markt staat een bbq en de shashlyks zien er goed uit. Niels vindt dat hij wel wat eiwitten kan gebruiken dus we bestellen een berg vlees met plov (soort Russische nasi).
We wandelen daarna langs het meer en terwijl het weer steeds beter wordt komen we nog wat bekende treingangers tegen. Na een tijdje voelt Niels zich niet lekker en haalt hij met moeite een dixi ergens in een zijstraatje. Dit heeft niet echt geholpen en even later ligt al het vlees op straat. Voedselvergiftiging! Na een kwartiertje op de trap van een huis te liggen zweten heeft hij genoeg moed verzameld om de klim, flinke heuvel op, naar onze homestay te maken. Na wat uurtjes slaap gaat het gelukkig beter. De zon is inmiddels gaan schijnen dus tijd om daar van te gaan genieten!
We ploffen neer bij een terras op het water en bestellen onze eerste omul met heerlijke frietjes en een verse salade. Die vitamines kunnen we wel gebruiken. De omul smaakt heerlijk! Het is een soort combinatie van zalm en scholfilet. Terwijl we genieten van de ondergaande zon besluiten we nog een toetje te bestellen. Tijdens het toetje raken we aan de praat met een Canadees stel. Ze hebben de afgelopen 4 jaar in Shanghai gewerkt en zijn nu met pensioen. In het kader van een 'smooth' transition hebben ze besloten langzaam van het oosten naar het westen te reizen. Beginnend met de Transmongolie expres in Bejing en eindigend in Moskou. Daarna gaan ze via St Petersburg door naar Kopenhagen waar ze op een boot stappen die ze in 30 dagen naar New York zal brengen. Vanaf daar weten ze de weg naar huis wel weer te vinden ;-). Bizar!! Ze vragen waar wij nog heen gaan en geven ons nog wat tips voor Xi'an.
Na het toetje houden we het voor gezien. We kijken uit naar ons bed wat heel de nacht stil zal staan, fantastisch! Weltruste!