The Great Baikal Trail (GBT)

Vandaag slapen we heerlijk uit. Wat hebben we lekker geslapen zeg en wat fijn om 's nachts gewoon naar de wc te kunnen zonder eerst een bed uit te klimmen en de kou op de smerige wagon wc te trotseren.
En bij het ontbijt krijgen we een heerlijk vers gebakken omeletje. Hmmm!
Omdat we toch best vroeg uit de veren zijn besluiten we een stuk van de Great Baikal Trail te lopen. Vrijwilligers uit de regio zijn begonnen een trail aan te leggen wat uiteindelijk rondom heel het meer zal lopen. Een deel van de trail begint toevallig aan het einde van onze weg. Het stuk van deze trail is 18km, heen en weer, maar na 4.5km zou je ook al getrakteerd moeten worden op fantastische uitzichten op het Baikalmeer, dat moeten we wel aankunnen. Op de site staat dat er 2 trails zijn. De linker trail moet je vooral niet nemen want die is heel stijl en alleen voor pro's. De rechter trail is de 'regular' trail. Eenmaal aangekomen bij deze splitsing besluiten wij, eigenwijs als we zijn, toch de linker trail te nemen. Moet lukken toch met 5 sportschool bezoekjes (Niels) en 3 hardloopsessies (Joanne) per week?
Haha, think again. Na 500m klauteren en steeds meer insecten die om onze bezwete hoofden zweven besluiten we dat deze trail toch letterlijk te hoog gegrepen is voor ons. Naar beneden is ook nog een hele opgave omdat ook de spinnenwebben je, gaan we weer, letterlijk om de oren vliegen. Halverwege valt Joanne ook nog eens wat een lelijke open wond oplevert. Gelukkig hebben we wel water, betadine en tape bij ons waardoor de wond snel schoongemaakt en bedekt is.
Weer eenmaal terug beneden houden we netjes het rechter pad aan. Het eerste deel is vrij vlak. Pfff, dit kunnen we uren volhouden, piece of cake. Maar dan wordt het pad stijler en stijler. Al snel moeten we een paar keer stoppen om de hartslagen weer op een normaal niveau te krijgen. En dan zijn we een uur en een kwartier later op de top. Inderdaad een schitterend uitzicht op het Baikalmeer tussen de gigantische bomen heen. Er staan hier zoveel bomen, ongelofelijk. Echt oneindig veel. We proberen het nog goed op de foto te krijgen voor het thuisfront maar dit blijft lastig. Wij prenten ons het mooie uitzicht nog goed in voordat we weer naar beneden gaan. Dat gaat een stuk soepeler, lees een half uur soepeler.
Eenmaal terug in het hotel geeft de Nike app aan dat we 9,5km afgelegd hebben. Waarvan dus de helft in een killing stijgenspercentage omhoog. Nu hebben we het wel verdiend heeeel snel aan het meer te gaan luieren.
Als we 'onze' heuvel afgelopen zijn vragen we ons af waar we zullen gaan liggen. We kijken over de reling en wie zien we daar? Onze Belgische vrienden haha! We halen snel wat biertjes en voegen ons gezellig bij hen.
Het is echt prachtig weer, 27 graden! Terwijl we alle Siberische (hoe gek is dat eigenlijk he!) zonnenstralen tot ons nemen genieten we van het mooie meer. En het blijft niet alleen bij kijken. Nadat we al onze moed verzamelt hebben lopen we het Baikalmeer in. Brrrr freezing gek! Het is 12 graden. Nog een nette score want het water schijnt nooit warmen dan 15 graden te worden. Joanne heeft het zo koud dat ze bijna niet durft door te zetten maar ja, je moet toch een keer in het Baikalmeer gezwommen hebben! Na 5 schoolslagen besluit ze dat ze er nu in gezwommen heeft. Check! Filip grapt dat ze het nog even moet volhouden want er moet nog bewijsmateriaal verzamelt worden. Niels pakt extra traag de camera. Schiet op please, brrrr!!
Rond 19u gaan we terug naar onze homestay waar er heerlijk voor ons gekookt is. Eindelijk kunnen we de echte Russische keuken proeven! Hmmm omul ballen met lekkere kleefrijst. Superlekker.
Na het eten tikken we dit verslag terwijl we van een kopje thee genieten. Onze kleren zijn gewassen en het is alweer tijd om de backpack in te pakken. Morgen gaan we weer terug naar Irkutsk waar we 's avonds op de trein stappen naar Ulan Bator. Mongolie here we come!