Off road

We maken 's ochtends nog even gebruik van de douche mogelijkheid in ons kamp. Helaas is het niet half zo warm als gisteren (zeg maar gewoon ijskoud) maar we willen toch zo fris mogelijk op pad gaan, aangezien we hierna weer 2 nachten zonder sanitaire voorzieningen moeten doen. Even doorbijten dus... We knallen het ontbijt naar binnen en als we ons klaar maken voor vertrek begint het te regenen :-(.
Omdat we nog steeds koud zijn van de douche helpt dit niet mee. Pyra zet de kachel op maximaal zodat we een beetje opwarmen. We gaan vandaag naar de Orkhon watervallen. Een ritje van 120km waarvan 80km over onverharde wegen. We hebben Olgi al een paar keer horen praten over hoe slecht deze weg is, we zijn voorbereid...
Het blijft regenen dus we slapen wat in de auto en luisteren muziek. Na een tijdje gaan we offroad en begint het crosscountry rijden. Als we langs een grote vallei rijden wordt het droog en we kunnen dan ook gelijk een paar prachtige plaatjes schieten. Het is net een grote groene woestijn, heel bijzonder landschap. Ook komen we langs een groep kraanvogels die ik gelijk vast leg.
De weg wordt steeds slechter en door de regen zijn er ook overal stroompjes en riviertjes ontstaan die we moeten oversteken. Na een tijdje bergop te rijden komen we aan bij een soort uitkijk punt. Voor het eerst in Mongolië dat er zoiets staat aangegeven, in Amerika werden we ermee dood gegooid haha! Je hebt hier een prachtig uitzicht over een rivier die onderaan de klif loopt. Gelukkig is het nog steeds droog dus kunnen we nog wat plaatjes schieten.
Hoe verder we komen, hoe slechter de weg wordt. Inmiddels zijn het geen zandpaden meer, maar klimmen we over rotsen met daar tussen modder. Op een gegeven moment staan we tussen wel heel grote rotsen voor een stuk "weg" wat onmogelijk begaanbaar lijkt. Zelfs de kudde Jaks om ons heen lijkt te denken "What the fuck gaan die gasten doen?!" Pyra gooit hem in zn achteruit en rijd zo terug naar een beter stuk, waar we een andere weg kunnen nemen. Het wordt ons wel steeds duidelijker waarom Pyra 2 reservebanden bij zich heeft. Ik zeg dat als ik zou rijden ik na 10 min al een platte band zou hebben in Mongolie en ik nog nooit een band verwisseld heb. Olgi en Pyra lachen ons weer uit haha.
Ondertussen gaat het weer steeds harder regenen en waaien. Als we stoppen om te lunchen gaat het zelfs hagelen. Dit zijn gewoon Siberische omstandigheden in Mongolie! Vandaag dus een picknick in de auto met homemade sushi's. Eindelijk iets anders dan schaap, wortel en aardappel :-).
Het wordt ook steeds kouder en Joanne heeft mijn verkoudheid van de afgelopen week inmiddels overgenomen. Als we na een helse rit van dik 4 uur aankomen, switchen we naar een andere familie dan gepland. Olgi zegt dat de geplande familie soms gierig is en geen vuur wil maken. Daar hebben we nu wel behoefte aan! We moeten het wel een beetje sneaky doen anders krijgt Olgi gedoe met Khongor, de reisorganisatie waar we geboekt hebben.
De andere familie blijkt wel heel gastvrij en terwijl onze ger wordt klaar gemaakt worden we ontvangen in de familie ger. Dit is de eerste keer dat we zo worden ontvangen en een kijkje kunnen nemen in een permanent bewoonde ger. Wat opvalt is dat de halve muur vol staat met boeddhistische afbeeldingen. We drinken een kopje Mongoolse thee wat eigenlijk warme melk met zout is. Daarnaast wordt er een schaal zelfgemaakte boter met koekjes voor ons op een krukje gezet. Olgi besmeert een koekje met boter voor ons. Mmm superlekker! Hier lusten we er nog wel een van en smeren nog een klodder boter op de overheerlijke koekjes.
Na 10 minuten is onze ger klaar en gaan we erin. De familie heeft het vuur al lekker hoog opgestookt en dat is wel nodig ook, want Joanne heeft het inmiddels al super koud.
We warmen op in de ger als we opnieuw onweer horen aankomen. We besluiten dat we het bezoeken van de waterval maar tot morgen uitstellen en we vandaag lekker blijven relaxen in de ger. De familie brengt ons extra brandhout, wat hiermee redden we het niet. Een hele doos vol, daarmee redden we het wel een paar uur!
Na een tijdje komt Pyra kijken naar ons vuur en moet lachen, omdat het volgens hem niet groot genoeg is. Hij gooit er een berg hout op en geeft ons een lesje vuur maken haha. We leggen hem uit dat we dit in Nederland niet hoeven te doen. Hij vindt het wel gezellig en hij blijft bij ons hangen in de ger. We leren hem Engelse en Nederlandse woordjes en hij leert ons Mongools met behulp van het point it boekje. Vooral de Mongoolse klanken blijken nog een hele klus. We bakken er niks van! Hij lacht ons regelmatig uit als we weer iets verkeerd zeggen.
Na ons diner komt Olgi ons opzoeken om een kopje koffie te drinken. We praten over hoe lastig het leven in Mongolië is voor veel mensen. Ook vertellen we haar over jullie thuis :-). Ook Pyra komt er weer bij, volgens mij vinden ze het best gezellig bij ons.
Even later gaat Pyra weer weg en komt dan terug met een hele stapel vers gehakt brandhout! Hij weet vast dat we heel de nacht warm willen blijven, dus heeft hij grote blokken gehakt zodat we maar af en toe wakker hoeven te worden. Pyra doet echt super zijn best om ons te helpen. Olgi verteld dat de meeste chauffeurs alleen maar rijden en verder niets doen, maar Pyra gedraagt zich net als een gids, die alleen geen Engels kan haha. Hij regelt zelfs nog even snel een accu als het donker begint te worden, zodat we het peertje wat in de ger hangt kunnen gebruiken. Gewoon de koperdraadjes om de accupunten draaien, hoe simpel kan het zijn :-).
Inmiddels heerlijk warm van het vuur en de nodige shots vodka chillen we de rest van de avond in de ger, hopend op beter weer morgen....