Famous in Bejing

Na een heerlijk Westers ontbijtje trekken we onze gloednieuwe maxies aan om Bejing verder te gaan verkennen. Hmm, die van mij zitten toch wat strak... Na lang twijfelen besluit ik toch om ze te gaan ruilen voor een half maatje groter. Sorry Niels! Weer naar de shopping mall...
Eigenlijk wilden we vandaag 'The Axis of the Anicient Cappital' gaan verkennen (oa de Verboden Stad en Tian'anmen Square) maar omdat we nu toch wat verder gaan reizen met de metro besluiten we het programma om te gooien en vandaag naar het Olympisch stadion te gaan. Niels wilt dit graag zien en we hebben hierna toch nog twee volle dagen in Bejing dus genoeg tijd.
Woehoe! Ze hebben mn maat gelukkig nog, dat ging soepel. Even snel een lunchje bij de Mac scoren voordat we weer verder gaan. Ik ben te blij als ik een apple pie denk te kunnen bestellen. Dit is echter een banana pie, ook goed! De coconut versie van Hawaii was ook superlekker dus dit zal ook prima te doen zijn. En ja hoor, gewoon een Mac Pisang Goreng haha :-).
En dan komen we aan bij het Olympisch stadion, the Bird's nest. Jeetje wat een gevaarte, ongelofelijk. En de Chinezen hebben voor de gelegenheid ook nog ff een rivier in de vorm van een draak uit de grond gestampt die rondom het gigantische olympisch complex loopt. Only in China...
Jammer genoeg zijn ze in het stadion de boel aan het verbouwen. We hadden best wel een klein stukje op de atletiekbaan willen rennen met onze maxies :-). Terwijl we even uitrusten van de klim op een van de vele stoeltjes komt er een jongen naar ons toegelopen. Hij duwt zijn telefoon in Niels' zijn handen en zegt: 'Please'. Wij denken dat Niels een foto van hem moet nemen. Dit klopt deels... Hij gaat naast mij zitten met een brede glimlach. Hahaha, Niels moet een foto van hem met mij nemen. We zijn inmiddels al gewend aan de aandacht want we worden overal aangestaard. In de metro, op straat, maar dit spant de kroon haha. We snappen het ook wel. We zien er natuurlijk heel anders uit en Niels lijkt wel een reus vergeleken bij die kleine Chinzen hier. Wij zijn een soort van toeristische attractie in Bejing :-).
Nadat we uitgekeken zijn besluiten we naar de Temple of Heaven te gaan. Deze ligt in een park wat tijdens het Ming dynasty aangelegd is. Elke dynasty moet natuurlijk iets vets bouwen ter nagedachtenis ;-). Dit is wel een kleine reis om de wereld maar we zijn inmiddels al helemaal gewend aan de metro dus dit is geen enkel probleem. Helaas is de tempel dicht maar we kunnen nog wel het park in. Het park blijkt een ontmoetingsplek voor locals. Er wordt druk gedamd, gekaart, gezongen, gedanst, muziek gemaakt en uiteraard zijn er ook een paar locals die de nodige zelfgemaakte prularia proberen te verkopen aan toeristen.
Nadat we wat rondgelopen hebben en een paar foto's gemaakt hebben begint onze maag te knorren. Snel maar weer richting onze gezellige hutong om nog wat meer Chineze gerechten op een van de vele dakterrassen uit te proberen.
Voordat we de metro in gaan staan er poppetjes mega stukken meloen te verkopen op een stokje. Die lusten we wel om de trek alvast wat te stillen! Slecht 3Y voor een stuk (nog geen 40ct) en lekker! Mmmmmm.
Binnen no time zijn we met de metro weer in onze hutong. We kiezen dit keer een ander restaurant dan gisteren uit. Volgens ons een goede keuze want het zit vol met locals. We spotten geen enkele toerist, beter! We bestellen heel wijs dit keer maar 1 vlees- & 1 groentegerecht. Ondertussen worden we weer volop aangestaard door het Chineze stel naast ons, nu begint het wel een beetje irritant te worden...
Onze groentegerecht is er vrij snel maar we moeten wel lang op ons vleesgerecht wachten. Wel zie ik op alle andere tafels de gerechten een voor een langskomen. De man naast ons ziet dit ook en tikt de serveerster aan. Hij zegt tegen ons dat ze het vergeten was. Wij antwoorden in koor 'Thank you'. Vervolgens raken we met het stel, vooral met hem aangezien hij het beste Engels spreekt, aan de praat. Hij vertelt wat hij eet, soort van hete vis in bouillon, en adviseert ons dit de volgende keer te bestellen aangezien dit het meest favoriete gerecht van de Chinezen is. Het komt uit Chengdu. Mooi! Dan gaan wij dat dus daar bestellen want dat is onze eindbestemming.
We praten over van alles. Hij is met zijn vrouw op vakantie in Bejing. Ze hebben slechts een week vakantie per jaar in China, gestoord! En ze werken ook nog eens allebei in een andere stad dus die ene week per jaar voelt steeds weer als een honeymoon haha. Hij vraagt of wij getrouwd zijn. Nope, we zijn wel al vijf jaar samen. Hij kijkt Niels verbaasd aan.
'You should act fast, she is beautifull. I thought she was a moviestar!' Whahahahahaha, Niels en ik gaan helemaal out. Verder leert hij ons nog een paar woorden in het Mandarijn zoals dankjewel (fonetisch: shie shie) en, volgens hem het meest belangrijke, mooie vrouw (fonetisch: mee nu).
Na het eten wensen we hen nog een fijne avond en bedanken ze voor hun gezelschap. Wanneer we weglopen roept hij Niels nog na: 'She, your wife, fast!'
Onderweg naar ons hotel scoren we nog een ijsje waar ik echt iedereen hier mee zie lopen. Het blijkt een soort van mango softijsje wat wonderbaarlijk genoeg niet snel smelt. Die valt goed in de smaak!
We zijn net op tijd terug in het hotel want even later begint het keihard te regenen en onweren. Niels vindt dit prachtig dus gaat snel naar buiten. Het is hier natuurlijk ook regenseizoen maar daar hebben we tot nu toe nog niet veel van gemerkt. Het is echt knetterheet hier. We plakken al na 5min 'inspanning'. Gelukkig valt het wel mee met de smog. Ik had echt veel erger verwacht. Ik ben een paar jaar geleden in Jakarta geweest, daar kon ik echt bijna niet ademhalen. Gelukkig was ik daar toen ook weer snel weg :-). Hier is het echter prima vol te houden. De smog zorgt er zelfs een beetje voor dat de zon niet fel op onze huid brandt.
Nu is het tijd om te gaan slapen. Morgen weer vroeg op om richting The Great Wall te gaan. We can't wait!