Lustrum celebrations in Chengdu

Vandaag vertrekken we met het vliegtuig naar Chengdu, homebase van de Giant Panda Research Base. We hebben heel veel zin deze beestjes te ontmoeten! Maar we moeten nog even wachten want we gaan daar pas morgen heen. No worries, vandaag is ook een bijzondere dag want Niels en ik zijn 5 jaar samen. Lustrum viering! Eens kijken of we daar met een hotpotje op kunnen toasten vanavond :-).
De vlucht gaat vrij soepel en ondanks dat we te laat vertrekken komen we toch op tijd aan. Onderweg naar het hotel spotten we al een Nike Store, tsja het begint een beetje een Chinese traditie van ons te worden dus die gaan we zo maar eens opzoeken. Misschien dat ze de groene 'Rotterdam' Nikes die Niels in Xi'an gespot had hier hebben. Het is makkelijk te onthouden waar de winkel zit want de straat komt uit op een mega plein waar ook een gigantisch standbeeld van Mao staat.
We blijken weer in een superchic hotel te zitten waar het personeel ultra behulpzaam en beleefd is. Maar staren naar ons blijven ze, zelfs in het hotel haha.
Nadat we geinstalleerd zijn besluiten we maar gelijk naar het plein te gaan wat ook dichtbij het People's park is. Dit is weer zo'n park waar Chinezen laat in de middag en avond bij elkaar komen om te dansen, zingen tai-chi-en en spelletjes te spelen onder het genot van een kopje thee. Met de metro zijn we er zo en komen uit bij het plein wat omringt is door een shopping walhalla. De Westerse merken vliegen je hier om de oren.
De weg naar het park hebben we gelukkig snel gevonden. Het ligt echt midden op een soort rotonde, gestoord. Het is weer knetter knetter heet dus we zijn blij als we in de schaduw van de bomen lopen. Nog geen 10 meter binnen zien we al een groepje dat stijldans les krijgt op de meeste foute Spaanse top 40 hits. Iets verder is jong en oud met elkaar aan het dansen op random muziek. Weer iets verder hebben ze een paar theehuizen uit de grond gestampt waar druk gemahyongd en gekaart wordt. Als we het rondje verder lopen komen we in een mini Efteling voor kinderen terecht, ongelofelijk wat ze hier allemaal verzinnen. Maar waar naar we eigenlijk naar op zoek zijn vinden we helaas niet. Een collega van mij heeft me namelijk vertelt dat Chinese ouders hier foto's van hun kinderen ophangen en zo ook op zoek gaan naar de perfecte partner voor hun kroost. Soort van uithuwelijken, Chinese style. Onze gids in Bejing vertelde hier ook al over. Helaas vinden we de foto's niet, dit hadden we wel mee willen maken. Dan maar een kopje thee drinken in een van de beste theehuizen van Chengdu als we de Lonely Planet mogen geloven. Er komt een Engels kaartje tevoorschijn en de serveerster weet slim de duurste theeën aan te bevelen. Commercieel inzicht hebben ze hier wel. Ach, why nottie, laten we dan ook maar gelijk echt goede thee drinken. We gaan voor blabla Jasmijn en iets met Yellow Snow. De thee is echt knettersterk, veel sterker dan wij in NL gewend zijn maar de smaak is top. Helaas hebben we zelf onze kaarten niet bij ons anders hadden we wat meer kunnen blenden want het staren en sneaky foto's maken is weer in volle gang.
Maar wij kijken ook onze ogen uit want er lopen hier poppetjes rond met vergrootglazen op hun hoofd en bijzonder 'wattenstaaf-apparatuur'. Ze maken voor slechts 20Y je oren vakkundig schoon. Nu is het onze beurt om even ongegeneerd te staren. Ziet er echt te grappig uit en ook veel locals maken gebruik van deze dienst maar wij slaan toch ff over.
Na de thee gaan we op zoek naar de Nike winkel. Hmmm, er staat wel een groot Nike logo op de gevel maar een Nike Store ziet er van binnen echt niet zo uit haha. Dan maar ff het warenhuis aan de overkant proberen. Daar hebben ze een beperkt Nike hoekje. We wijzen naar onze maxxies en vragen aan de verkoopster of ze weet of er een Nike Store in Chengdu is. Dit zorgt weer voor het nodige gegiechel en voordat we het weten is het personeel van de halve verdieping erbij gehaald om ons met beperkt Engels, veel wijzen op de kaart en heel veel gegiechel uit te leggen dat er ergens echt een hele grote Nike store zit. Men noemt dit fenomeen ook wel de Mickey Mouse experience, alsof iedereen je bijzonder vindt, op de foto met je wilt en je blijft aanstaren haha.
Gewapend met de kaart die ook zowel Mandarijn als Engelse beschrijvingen kent gaan we op zoek naar de store. Het is even zoeken maar dan komen we in een straat terecht waar echt een mega sportwinkel zit, ik denk wel 7 Adidas winkels en inderdaad ook nog een stuk of 5 Nike winkels. Het lijkt wel een Sports Quarter. De Nike Air max keuze is reuze maar helaas vinden we niet de Nikes waar we naar op zoek zijn. Ik zie wel vette maar ze hebben niet genoeg WOW factor om ze nog in mijn overvolle backpack te willen proppen.
Na de zoektocht zijn we kapot en zijn wat licht in ons hoofd, waarschijnlijk door de hitte. Zo extreem hebben we het nog niet meegemaakt. Gelukkig is het maar 2 haltes terug naar ons hotel waar we in onze straat neerploffen om wat te eten. Het is packed met Chinesen dus dit moet goed voedsel zijn. Als dan ook nog een blaadje met Engelse vertaling op ons bord komt zijn we te blij, woehoe!
Omdat Chengdu bekend staat op zijn pittige eten durven we de hotpot toch niet aan. We gaan voor Tofu, Kung Pao Chicken en natuurlijk noodles. Some jubileum diner he haha. Niels is te blij want het is Chinees. Als het voedsel op tafel komt nemen we heel voorzichtig een hap. Ohh, valt best mee!
Dan spot ik ineens een stel dat ons buiten het terras weer aan het aanstaren is. Ik wil al bijna een vies gezicht trekken maar dan lacht de vrouw vriendelijk naar mij, klappert haar eigen eetstokjes een paar keer heen en weer en steekt haar duim op. We krijgen complimenten over hoe we eten met onze stokjes, superkoel! We zijn er inderdaad al aardig bedreven in geworden. Rijst, noodles, pinda's, alles klemmen we er inmiddels moeiteloos tussen :-).
Terwijl we er flink op los happen gaat ineens heel mijn mond tintelen. Ik zou toch niet allergisch zijn voor iets? Heel even vind ik het een beetje freaky. Maar dan herinner ik me ineens iets wat ik gelezen heb. Shit, dit zijn die sichuan pepers die heel je mond verdoven. Daar zijn ze nogal fan van hier in Chendgu. OMG, heeeeel apart. We proberen de sneaky korreltjes te vermijden maar vooral Niels trapt er nog iets te vaak in haha. We gaan out van het lachen :-). Een anniversary diner om nooit meer te vergeten!