Dag 22 & 23: Death Valley & Sequoia

Vandaag verlaten we Death Valley en hebben we een flinke trip voor de boeg richting Tulare. Dit is onze uitvalsbasis om Sequoia te bezoeken. We moeten nog een flink stuk door de vallei heen en we komen langs een paar plekken met toepasselijke namen, zoals Devils Corn Field. Een grote zandvlakte met rare struikjes op mini duintjes. Ook zien we enkele sliding rocks, dit zijn stenen die een heel spoor trekken door de woestijn. Het is nog een raadsel hoe deze stenen zich verplaatsen. Helaas kunnen we hier niet stoppen om deze op de foto te krijgen.
Daarna gaan we wat meer de heuvels in. Hier is goed te zien waarom dit een favoriet gebied bij geologen is. Allerlei verschillende lagen zijn te zien, waaronder veel lavastenen. De meeste heuvels om ons heen zijn dan ook zwart. We spotten ook een paar heuvels die een compleet kleuren spectrum hebben. Van zwart naar paars, rood, oranje, geel, groen en blauw.
We vervolgen onze weg naar Tulare, waar we nog even een duik nemen in het zwembad. Na het eten scoren we nog wat Budweisers bij de benzinepomp (hell yea!) om ons te vergezellen bij de herhaling van het NL elftal. Het was nog een hele klus om alle apps en facebook te ontwijken als we op wifi hotspots waren, omdat we de uitslag nog niet wilden weten. Helaas kunnen we via nos.nl de wedstrijd niet bekijken vanwege onze locatie (vreemd!). Gelukkig is de samenvatting nog te bekijken op youtube, maar daar worden we niet echt vrolijk van, wat een stakkers.. Daarna kijken we Ocean's Eleven op tv, erg leuk omdat we nu alles herkennen in de Bellagio en de strip.
De volgende dag trekken we Sequoia in. Dit is nog een dik uur rijden naar de ingang en als we eenmaal in het park zijn moeten we nog een lange extreem bochtige weg door de bergen rijden. Dit vergt wel wat driving skills met een ravijn van een paar 100 meter naast je!
Eenmaal hier voorbij rijden we het Giant Forest in. Dit doet zijn naam zeker eer aan. Waar we het afgelopen stuk al door een flink bos zijn gereden komen we hier de eerste Sequoia bomen tegen. Deze bomen zijn echt giganten, waar de meeste de omtrek hebben van een huiskamer. De grootste boom ter wereld staat ook in dit bos, deze heet de General Sherman. De stamomtrek is ruim 30m! Deze bomen planten zich voort via dennenappels die ruim 20jaar gesloten aan de boom hangen. Ze openen zich pas wanneer ze uitdrogen bij een bosbrand. De Sequoia boom zelf kan echter tegen vuur. Op het moment dat we door het park rijden is er ook een gecontroleerde bosbrand aan de gang, we rijden af en toe door een dik rookgordijn! Toevallig net wanneer The Prodigy's Fire door onze speakers knalt. Hoe toepasselijk!!
Deze bomen zijn dus vrijwel onverwoestbaar. Naast hun voorbestendigheid, sterven ze ook niet door ziekte of ouderdom. De General Sherman is al ruim 2200 jaar oud! De bomen kunnen alleen kapot door om te vallen, waarvan we er een paar spotten. Als deze op de grond ligt is pas echt goed te zien hoe groot deze zijn!
We verlaten Sequoia richting onze volgende stop bij Yosemite National Park. We rijden lange tijd op allerlei C weggetjes en op het laatste stuk rijden we tussen 2 bergen in langs een rivier. Ineens is er een stoplicht waar we een noodbrug overmoeten naar de overkant van de rivier. Als we daar rijden zien we waarom, er is hier van de winter een enorme rockslide geweest waardoor er een stuk van 100m weg volledig bedekt is met keien. Daarna crashen we bij ons hotel aan de rand van het park, klaar om morgen ons laatste National Park van deze trip te gaan ontdekken....