Dag 2: We love Lapland

Na wat heerlijke uurtjes slaap worden we wakker in Winter Wonderland. Helaas zonder een nachtelijke verstoring van Jan, nog geen Noorderlicht kunnen spotten dus.
We hebben gisteren al uitgebreid gedouched want het wordt aangeraden om in de ochtend niet te douchen zodat de geproduceerde vetlaag van onze huid ons tegen de kou beschermt. Ook make up wordt de dames afgeraden. De kou en wind zou niks goeds voor onze mascara doen :-).
We verplaatsen ons naar de lodge voor een ontbijt welke naast de geijkte producten ook traditionele Zweedse ontbijtproducten bevat. Ik spot gelijk een mandje knäckebröd. Wat zou een Zweeds ontbijt ook zonder zijn? Lekker hoor!
De lodge voelt trouwens heel huiselijk, zeker met al hetzelfde Ikea bestek en servies van thuis haha!

Na het ontbijt krijgen we onze Outdoor kleding van Andersen. Ik voel me net een Michellinpoppetje met al die donslagen maar koud zullen we het niet krijgen!

Om 10u meeten we bij de husky kennel slechts 1 minuutje lopen vanaf de lodge. We kunnen het geluid van het geblaf van de honden gewoon volgen, die zijn door het dolle heen dat ze eindelijk mogen rennen.
Na een heldere uitleg van Melanie vertrekken we met 5 sleeën met Melanie voorop richting het bos. Ik start in de slee, Niels bestuurt de 5 honden. Wow, dit is echt supercool! De honden zijn zo blij! Als we moeten stoppen gaan ze gelijk blaffen en springen. De achterste twee draaien zich vaak om met blik van: 'Kom, we gaan weer!'
Ze zijn zo blij om te rennen dat er zelfs niet gestopt wordt om te plassen en poepen. Ze blaffen even, je gaat half op de rem staan zodat we iets vaart remmen waardoor ze al rennend de boel kunnen laten lopen. En dan weer full speed ahead. Een hilarisch gezicht maar het ruikt niet zo fris, en laat ik in de slee nou precies op de juiste hoogte zitten om al die aroma's tot mij te nemen.... Ach ja, we zullen het maar de full experience noemen ;-).
Op de bospaadjes gaat de slee vaak op en neer over de heuvels, het lijkt wel een attractie! Ook steken we een aantal bevroren meren over door schitterende landschappen.
Met de wind op de open stukken is het toch nog best koud. Het mag dan wel + graden zijn, gevoelstemperatuur in de slee is toch echt -20. Gelukkig houdt een rendiervel m'n billen wel lekker warm :-).
Na ongeveer 2u stoppen we voor een lunchbreak. We doen dit 'on the trail' zodat Melanie de honden goed in de gaten kan houden. Elke slee wordt met een anker vastgelegd anders blijven de honden rennen. Ze protesteren dan ook flink tijdens de lunch. Ze kunnen niet wachten om weer te kunnen rennen.
Terwijl Melanie de honden eten geeft krijgen wij de opdracht een gat te maken in een gigantische pak met sneeuw zodat we een vuurtje kunnen maken. Echt joh? In de sneeuw met deze wind? Geen enkel probleem in Zweden! Het zou mij niet eens in het Kralinsge bos lukken haha!
Uit een paar power thermoskannen tovert Melanie warme tomatensoep. Ja, power ja, want ik vind het ongelofelijk dat de soep nog warm is na 2u in een koude slee gelegen te hebben. Na de soep, een broodje en wat hot berry juicy is het weer tijd om verder te gaan. Ik maak nog even een pittstop, Lapland style, in de sneeuw dus. Nog een hele uitdaging met al die kledinglagen. Die gurende wind helpt ook niet mee, you get the picture.
Daarna is het mijn beurt om de honden te besturen. We moeten gelijk een heuvel op waar je de honden wat kan helpen door mee te steppen. Ok, daar gaan we! Woeiii, heuvel af giert de adrelanine door m'n lijf, wat is dit superkoel zeg!! Ik bemerk ook dat de honden lastig te stoppen zijn. Soms moeten we even wachten op de rest waardoor we moeten remmen of stoppen. Onze honden zijn zo enthousiast dat ik ze zelfs met 2 voeten op de rem voel trekken, ongelofelijk. Tijdens zo'n stop rollen ze vaak even in de sneeuw of nemen er een paar happen uit, hilarisch gezicht haha.
Na een half uurtje is onze leiderhond even afgeleid en gaat rechtdoor op een pad waar Melanie rechts afslaat. Oeps...
Gelukkig heeft ze het op tijd door en snijdt gelijk door een dikke pak sneeuw af terug naar Melanie. Het lukt me maar net de slee recht te houden haha!
Rond half 3 komen we na een rit van 30/40km weer terug bij de kennel. Iedereen vond het super speciaal. Tot slot mogen we nog helpen met het losmaken van 'onze' honden en gaan we nog even met ze op de foto. Wat een bijzondere en lieve beesten!
Na een internet shot in de lodge is het dan eindelijk tijd om te gaan chillen! We hebben de houtsauna met jacuzzi aan het bevroren meer afgehuurd. Op het vliegveld hadden we al een klein flesje Jack gekocht dus die gaat uiteraard mee!
Na de 3e 5min in de houtsauna (ja, we zijn niet van die sauna helden haha) besluiten we echt voor de full experience te gaan. Sneeuwengelen maken! De camera staat klaar... 123.... daar gaat Niels als eerst. Ik durf bijna niet meer door de geluiden die hij produceert maar daar ga ik ook. Ik kom niet verder dan me in een pak sneeuw te laten vallen en er weer uit te rennen. Niels presteert het nog een soort van halve sneeuwengel te maken hahaha. Gelijk daarna jumpen we de jacuzzi in. Alles tintelt en m'n hart giert door m'n lijf. Hoe koel, in every sence of the word, is dit haha? In de jacuzzi zien we een aantal sterren, dit is een goed teken! Het moet namelijk helder zijn om het Noorderlicht te kunnen zien. Er verschijnen steeds meer sterren! We kunnen zelfs Orion's belt op een gegeven moment zien! Zou het dan vanavond gaan gebeuren?
Na 1,5u zit onze tijd erop. Snel douchen en door naar het diner. Vanavond pasta met zalm, erg lekker!
Na het diner gaan we Aurora hunting. Aangezien dit nogal om wat wetenschappelijke uitleg vraagt neemt Niels het blog nu ff over haha. The floor is yours!

Om het noorderlicht te kunnen zien moeten er aan een paar voorwaarden zijn voldaan. Allereerst moet de zon actief zijn en magnetische deeltjes richting de aarde slingeren. De activiteit van de zon neemt toe aan het einde van een 11 jarige cyclus, wat precies in deze winter valt. Dit is dus in ons voordeel :-).
Daarnaast moet het een donkere nacht zijn en is het licht alleen rond de poolcirkel waar te nemen. We zitten hier boven de poolcirckel dus weer een plusje :-). Alleen bij uitzonderlijke zonnestormen die eens in de 100en jaren voorkomen kan het licht wel tot in Italie waarneembaar zijn. Dat we hierdoor ook maanden zonder electriciteit kunnen zitten vergeten we maar even..
We gaan dan ook op zoek naar donkere plekken om wel Aurora Borealis te kunnen waarnemen en niet Aurora Meteopolis zoals Jan grapt haha.
De allerbelangrijkste voorwaarde echter, is een heldere lucht. Helaas zit dat niet mee al begint de avond veel belovend. Een paar gasten hebben zelfs bij de lodge de eerste flarden al gespot, weliswaar niet met het blote oog maar via de camera.
Jan had al aangegeven dat het Noorderlicht er in het echt niet zo uitziet zoals de foto's op het internet. Het is de camera die door de speciale instellingen alle beelden van de sluitertijd bij elkaar optelt waardoor het groene ligt veel feller is dan je zelf in het moment ziet. Ondanks dat blijft het natuurlijk speciaal!

Wanneer we de auto instappen voor onze Aurora hunt, die ruim zes uur duurt, is het helaas al wat bewolkter. We vertrekken richting het noordoosten in de hoop het voor te blijven. Na anderhalf uur heeft het ons toch ingehaald. Het Noorderlicht is misschien wel de gehele tijd aanwezig geweest alleen was het onmogelijk te zien door de bewolking.
We komen om half 3 terug bij de lodge en zijn gesloopt. Gelukkig gaan we morgen pas om 15u op pad met de sneeuwscooter dus genoeg tijd om lekker uit te slapen en te chillen. Morgenavond nog een kans, fingers crossed....