Goodbye Russia
Blijf op de hoogte en volg Niels en Joanne
31 Juli 2014 | Mongolië, Ulaanbaatar
We worden wakker in een totaal ander landschap dan we tot nu toe hebben gezien. Het is duidelijk dat we al bijna in Mongolie zijn. De bossen hebben plaats gemaakt voor grote vlaktes en heuvels. We komen vrijwel geen dorpje tegen, buiten de ministations die we onderweg aandoen.
We zijn weer lekker lui dus lezen wat, genieten van het uitzicht, tikken het verslag en vallen af toe weg op het ritme van de trein.
En daar is na 5885km, gemeten van Moskou, de grensovergang. We hebben hier horrorverhalen over gelezen en gehoord. Het zou 6 tot 11u kunnen duren dus we bereiden ons voor op het ergste. Daar komt een serieuze Rus binnengelopen met een nog serieuzere grote pet op zijn hoofd en vraagt om onze paspoorten. 'Look at me'. Hmm, geen grappen met deze officials. Tot onze verbazing krijgen we ons paspoort gelijk terug. Dat betekent dat we van de trein afmogen. Onze provodnitsa zegt dat we om 16u terug moeten zijn bij de trein. Nog 2u te doden dus aangezien het nu 14u is. Er is echt geen bal te beleven op het station, ook geen wifi dus gaan we een rondje lopen met de Belgen. We stuiten op een paar baboeska's die weer lekkere aardappelbroodjes verkopen. Ook spotten we wat verder een supermarkt. Daar loopt een ernstig dronken Rus rond. Jonge gast met een Aziatisch uiterlijk. Hij wil maar al te graag met ons praten, vooral met de dames. Wanneer hij door de taalbarriere denkt dat Filip de broer van Elien is ipv haar vriend zet hij het op een versieren. Hij roept haar telkens en wil dat ze mee naar buiten komt. Ze reageert hier natuurlijk niet op. Dan komt hij met een fles vodka en een plastic beker aanzetten. Hij wilt wel wat shotjes met haar doen. Dan is Joanne het zat en gaat tussen hem en Elien staan en blijft 'niet' herhalen. Oke, boodschap is duidelijk haha. Hij scheurt weg met zijn 6 vrienden die net zo laveloos zijn. Wat een figuren haha.
Op het perron doden we de tijd verder met de piva's die we gescoord hebben in de supermarkt. We vragen ons nog even af of dit wel mag maar niemand kijkt raar op. Misschien omdat bier hier niet eens al een alcoholische drank beschouwt wordt haha.
Dan mogen we om 14.45u de trein weer op, iets later dan gepland. We denken dat we weer gaan rijden maar niets is minder waar. Eerst komt er een poppetje ons visum controleren. Daarna een poppetje die onze migrations cards inneemt. Dan volgt een mannetje die onze paspoorten inneemt. Dan douane met honden. We moeten de banken optillen, alle opbergvakken openmaken en Joanne moet haar backpack openen. Alles oke maar nog niet het einde. Tot slot volgt er namelijk nog een mannetje die bovenop de bedden klimt, kijkt of niemand zich achter de tv verstopt en ook de plafondplaten optilt. Zouden ze hier echt ooit iemand gevonden hebben? Oh ja, al deze activiteiten worden trouwens door verschillende mensen uitgevoerd en terwijl dit plaastvindt mogen we trein niet af, zijn alle ramen afgesloten (warm!) en zijn de wc's afgesloten. Afknijpen!!
Vijf uur later, het is inmiddels 19u, krijgen we onze paspoorten terug van de provodnista en gaan we eindelijk rijden. Maar niet voor lang want 21km later volgt de Mongoolse grenspost. Oh nee, niet weer. Dit gaat ook nog 2u duren volgens het treinschema. We besluiten maar wat potjes te gaan pesten met de Belgen zodat we ons lekker aan elkaar kunnen ergeren ipv de situatie :-). Ja, daar komt de eerste strenge agente al die onze paspoorten inneemt en ons indringend aankijkt. En 1,5u later komt ze terug, kijkt ons weer indringend aan en geeft onze paspoorten terug, gestempeld en wel. Gelukkig gaan we keurig volgens schema 2u later weer rijden. Het is nu bijna 20u. We hebben een uurtje gewonnen want we leven inmiddels op Mongoolse tijd wat 1u vroeger is vergeken met Irkutsk.
Nadat we de laatste noodles opgewarmd hebben gaan we onze backpack alvast inpakken. We komen namelijk om 5.03u in de ochtend aan dus willen proberen vroeg te gaan slapen. We geven onze laatste roebels uit aan een souvenir die we van de provodnista kopen wat een lach op haar gezicht tovert. In de tussentijd rijden we steeds verder Mongolie in en laten Rusland steeds verder achter ons.
Spasiba Russia! Mongolia, let's go!
We zijn weer lekker lui dus lezen wat, genieten van het uitzicht, tikken het verslag en vallen af toe weg op het ritme van de trein.
En daar is na 5885km, gemeten van Moskou, de grensovergang. We hebben hier horrorverhalen over gelezen en gehoord. Het zou 6 tot 11u kunnen duren dus we bereiden ons voor op het ergste. Daar komt een serieuze Rus binnengelopen met een nog serieuzere grote pet op zijn hoofd en vraagt om onze paspoorten. 'Look at me'. Hmm, geen grappen met deze officials. Tot onze verbazing krijgen we ons paspoort gelijk terug. Dat betekent dat we van de trein afmogen. Onze provodnitsa zegt dat we om 16u terug moeten zijn bij de trein. Nog 2u te doden dus aangezien het nu 14u is. Er is echt geen bal te beleven op het station, ook geen wifi dus gaan we een rondje lopen met de Belgen. We stuiten op een paar baboeska's die weer lekkere aardappelbroodjes verkopen. Ook spotten we wat verder een supermarkt. Daar loopt een ernstig dronken Rus rond. Jonge gast met een Aziatisch uiterlijk. Hij wil maar al te graag met ons praten, vooral met de dames. Wanneer hij door de taalbarriere denkt dat Filip de broer van Elien is ipv haar vriend zet hij het op een versieren. Hij roept haar telkens en wil dat ze mee naar buiten komt. Ze reageert hier natuurlijk niet op. Dan komt hij met een fles vodka en een plastic beker aanzetten. Hij wilt wel wat shotjes met haar doen. Dan is Joanne het zat en gaat tussen hem en Elien staan en blijft 'niet' herhalen. Oke, boodschap is duidelijk haha. Hij scheurt weg met zijn 6 vrienden die net zo laveloos zijn. Wat een figuren haha.
Op het perron doden we de tijd verder met de piva's die we gescoord hebben in de supermarkt. We vragen ons nog even af of dit wel mag maar niemand kijkt raar op. Misschien omdat bier hier niet eens al een alcoholische drank beschouwt wordt haha.
Dan mogen we om 14.45u de trein weer op, iets later dan gepland. We denken dat we weer gaan rijden maar niets is minder waar. Eerst komt er een poppetje ons visum controleren. Daarna een poppetje die onze migrations cards inneemt. Dan volgt een mannetje die onze paspoorten inneemt. Dan douane met honden. We moeten de banken optillen, alle opbergvakken openmaken en Joanne moet haar backpack openen. Alles oke maar nog niet het einde. Tot slot volgt er namelijk nog een mannetje die bovenop de bedden klimt, kijkt of niemand zich achter de tv verstopt en ook de plafondplaten optilt. Zouden ze hier echt ooit iemand gevonden hebben? Oh ja, al deze activiteiten worden trouwens door verschillende mensen uitgevoerd en terwijl dit plaastvindt mogen we trein niet af, zijn alle ramen afgesloten (warm!) en zijn de wc's afgesloten. Afknijpen!!
Vijf uur later, het is inmiddels 19u, krijgen we onze paspoorten terug van de provodnista en gaan we eindelijk rijden. Maar niet voor lang want 21km later volgt de Mongoolse grenspost. Oh nee, niet weer. Dit gaat ook nog 2u duren volgens het treinschema. We besluiten maar wat potjes te gaan pesten met de Belgen zodat we ons lekker aan elkaar kunnen ergeren ipv de situatie :-). Ja, daar komt de eerste strenge agente al die onze paspoorten inneemt en ons indringend aankijkt. En 1,5u later komt ze terug, kijkt ons weer indringend aan en geeft onze paspoorten terug, gestempeld en wel. Gelukkig gaan we keurig volgens schema 2u later weer rijden. Het is nu bijna 20u. We hebben een uurtje gewonnen want we leven inmiddels op Mongoolse tijd wat 1u vroeger is vergeken met Irkutsk.
Nadat we de laatste noodles opgewarmd hebben gaan we onze backpack alvast inpakken. We komen namelijk om 5.03u in de ochtend aan dus willen proberen vroeg te gaan slapen. We geven onze laatste roebels uit aan een souvenir die we van de provodnista kopen wat een lach op haar gezicht tovert. In de tussentijd rijden we steeds verder Mongolie in en laten Rusland steeds verder achter ons.
Spasiba Russia! Mongolia, let's go!
-
31 Juli 2014 - 02:40
Niels:
Wajajajaj die douanes wat een figuren -
31 Juli 2014 - 10:03
Tonny:
Wat een gedoe zeg om de grens over te komen. Leuk dat jullie de Belgen steeds weer tegen komen. Geniet van alles in Mongolie en ik kijk al weer uit naar het volgende verslag. X -
01 Augustus 2014 - 00:54
Peter Rasmussen:
ja die douane hebben de macht laten ze ook zien, heb het in voormalig oost-duitsland mee gemaakt, inderdaad leuk dat jullie die belgen weer tegen komen en de zelfde coupe, gezellig en makkelijk met kaarten,amuseer je en tot snel xxx -
03 Augustus 2014 - 13:00
Jean De Fretes:
Spooky met die douane. Enjoy Mongolië. X -
12 Augustus 2014 - 16:12
Dagmar:
Whahaha ik moest gelijk aan de BASTA actie denken sis! Goed bezig ;)
Niels het begint me op te vallen dat je bijna elke dag aan de alcohol zit. Wat moet dat wel niet doen met je spierweefsel!?!? LOL
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
