Reloading in Ulan Bator

OMG wat was het weer koud vannacht. Thank god dat we de master ger hadden en ik me aan Niels op kon warmen. Ik lig met een trui, legging en sokken in mn mummy te bibberen terwijl hij in zn blote bast en boxer nergens last van heeft. Ongelofelijk. Misschien komt het door het feit dat ik me ook steeds beroerder ga voelen. Die verkoudheid lijkt erger te worden in plaats van minder :-(.
Na het ontbijt vertrekken we weer richting Ulan Bator. De rondreis is bijna aan een eind gekomen. We hebben wat mixed feelings. De ervaring was echt fantastisch, ondanks de basic lifestyle. Je moet wel echt bij nomaden geslapen hebben om te begrijpen hoe deze mensen leven. Ook hebben we heel veel lol met Olgi en Pyra (ja we blijven het maar gewoon op de fonetische Hollandse manier schrijven haha) dus we vinden het jammer staks afscheid te moeten nemen. Ook zij vinden het jammer dat de laatste dag is aangebroken. Maar aan de andere kant kijken we zo uit naar wat luxe. Een hete douche, een normale wc, een aangename nachttemperatuur, een zacht bed met kussens en gemakkelijke nachtelijke wc bezoekjes.
Het is nog een flinke rit naar de hoofdstad. We zijn allemaal gaar dus vallen meerdere malen in slaap, behalve Pyra natuurlijk, terwijl we door het eeuwige Windows XP landschap rijden. Helderblauwe lucht met wolken en groene bergen, herinneren jullie je dat opstartscherm nog haha? We found it!
Onderweg vragen Niels en ik ons af van wie we eigenlijk de treintickets krijgen. Olgi belt even met de organisate maar die geven aan dat Nederland dit moet regelen. Oh oh... Beter hebben ze de tickets wel geregeld want anders moeten we nog een aantal dagen wachten tot de volgende trein. Ach ja, dan na een luxe break nog maar een tripje met Olgi en Pyra. Kunnen we misschien toch nog naar de Gobi?
Omdat het nog zo'n lange rit is, lunchen we nog onderweg. In een tent waar je in Nederland niet dood gevonden wilt worden haha maar hier is het gewoon een restaurant. We kunnen maar een gerecht kiezen dus het wordt noodles met vlees en groenten. Traditional Mongolian food zoals Olgi zegt. Oh nee denk ik, ik kan echt geen schaap meer zien dus ik vraag een bordje zonder vlees. Zal je net zien, zit er nu koe doorheen haha. Maar mijn bordje is heerlijk. Extra veel groentes en een beetje pittig, lekker! Bij de lunch drinken we thee. Ik ga dit keer voor normale thee, Niels drinkt als een echt pro al dagen de melkthee met Olgi en Pyra mee. Mij te zwaar op de maag aangezien de westerse wc nog wat km's van mij verwijderd is...
Ik ben tijdens de rit ook flink aan het hoesten. Olgi zegt dat we daar even medicijnen voor gaan halen in UB want ik moet weer fit op reis. Ze is pas 28 maar de afgelopen dagen is ze natuurlijk een beetje onze mama geweest haha dus ze blijft tot het eind goed voor ons zorgen. Gisteren heeft ze ook haar telefoonnummer gegeven zodat we haar altijd kunnen bellen als we een tolk nodig hebben :-).
En daar zien we het dan in de verte, Ulan Bator. Echt vanuit het niks ineens een metropool waar bijna de helft van de gehele populatie van Mongolie woont, 1.3 miljoen (van de 2.9 in Mongolie). Steeds meer huisjes en gers bezetten de groene heuvels totdat we de stad zelf in rijden.
Wat een chaos, getoeter overal. Zebrapaden worden genegeerd, stoplichten trouwens ook. Iedereen doet maar wat. Pyra ergert zich dood. Hij zegt dat Mongoolse mensen niet goed bij hun hoofd zijn als er weer een paar uit het niets oversteken. Niels en ik kijken elkaar aan, tsja echte Mongolen ;-).
En dan arriveren we bij het hotel. We nemen afscheid van Olgi en Pyra en geven een vette tip. We zijn namelijk echt geschrokken van het minimale loon wat ze verdiend hebben tijdens deze trip. We hadden het wel verwacht maar het blijft nergens op slaan. Discreet als ze zijn kijken ze niet naar het bedrag maar bedanken ons vriendelijk. Olgi zegt dat ze hoopt dat we vrienden kunnen blijven. En dat kan facebook natuurlijk faciliteren, dat hebben ze overal ter wereld. Ze wil ook zelf samen met Pyra tours gaan organiseren en wij hebben beloofd goede mond op mond reclame te doen als haar website in de lucht is. Dus bij deze, als je ooit nog een te gekke rondtrip door Mongolie wilt maken, waar dan ook, they are the way to go! En omdat je rechtstreeks kan boeken is het veel cheaper. Meer mond op mond reclame is niet nodig als je de rest van de verslagen gelezen hebt, they're just the best.
Finally de hotelkamer! Even languit op een zacht bed liggen. Flex!!! We hebben ook wifi dus appen gelijk iedereen dat we weer in de bewoonde wereld zijn. Sommige mensen werden al ongerust haha.
Heerlijk een lange warme douche waar ik mn haren fatsoenlijk kan wassen. Er is zelfs een soort van fohn, perfect!
Helemaal fris en fruitig relaxen we maximaal op de hotelkamer. Reloading on hygiene, slaap, wifi en niet te vergeten als onze elektronische apparaten. Die hebben het maar net gered.
Maar we kunnen niet al te lang relaxen want we moeten ook onze kleren wassen. We hadden gehoopt dit cheap door het hotel te kunnen laten doen maar het gaat per stuk en is echt belachelijk duur. Dan maar het bad vol laten lopen met wasmiddel & verzachter van thuis en op de oldskool handwas. En dan als een gek uitwringen en ophangen want morgenavond moet het alweer droog zijn. Het bad is binnen no time zwart. Bah.... en alles ruikt naar schaap of vuur hahahaha.
Na de was gaan we in de buurt op zoek naar eten. Ik vind alles best zolang het maar geen schaap is. Pfff ik kan het niet meer zien, proeven of ruiken of ik word al misselijk. He, een Koreaans restaurant. We hadden al tips aan Pyra gevraagd over Koreaans eten dus dit komt mooi uit.
Yeeeh, heel veel andere dingen op de kaart dan schaap. We bestellen van alles wat. Ik ga voor hete soep als main dish want mijn keel kan wel wat hete spices gebruiken. Het is heerlijk!
Na het eten snel terug naar het hotel, we zijn wederom kapot en kijken uit naar ons zachte bed. Voor het slapen drink ik nog een kop heet water en gooi daar het poederzakje in wat Olgi voor me gekocht heeft bij de apotheek. Herkenbaar, het is hot coldrex :-). That should do the trick. Nighty night!

OMG wat hebben wij lekker geslapen! We blijven maximaal luieren tot het laatste moment dat we kunnen ontbijten in het hotel haha.
Oh ja, bij de receptie lagen trouwens onze treintickets al klaar, gelukkig! We vertrekken wel al om 7.15u dus worden 6u al opgehaald overmorgen. Dus vandaag een terechte uitslaapdag.
Na het ontbijt gaan we het centrum in. Ik draag een moneybelt met de waardevolle spullen want je wordt hier extreem vaak gewaarschuwd voor zakkenrollers. Best irritant maar ja, beter safe than sorry.
Als we op Sukhbaatar square aankomen staan er allemaal poppetjes in traditionele kleding voor het overheidsgebouw. Verder zien we politie, mannetjes met camera's, pottenkijkers, wat is hier aan de hand? Na wat rondvragen komen we erachter dat er waarschijnlijk een belangrijk iemand straks langskomt om bloemen af te geven. Huh? Het zal wel. Er hangen twee vlaggen aan de stok, een van Mongolie en die andere kunnen we niet plaatsen. Wikipedia leert ons later dat dit de vlag van Wit Rusland is. Uiteraard willen we wel zien wat er gaat gebeuren, nieuwsgierig als we zijn, dus hangen wat rond op het plein waar verder niet veel meer te zien is dan het standbeeld van Genghis Khan. De grote man uit de Mongoolse geschiedenis die het grootste rijk ter wereld ooit heeft veroverd.
En ja hoor, we horen muziek spelen en daar komt een poppetje uit een auto gelopen, die we overigens niet herkennen. Na het circus van 10 minuten worden de tapijten weer opgerold en stroomt het plein leeg. Dat was het dan haha.
Voor de rest hebben we eigenlijk nergens zin in dus na een westerse lunch bij Cafe Amsterdam zetten we het op een shoppen bij State Departments Stores en Cashmere World. Niels scoort een cashmere trui voor een prikkie, omdat cashmere hier vandaan komt is het veel goedkoper dan elders in de wereld. Daarnaast zijn we nog steeds op zoek naar Nikes dus zijn ultrablij als we deze voor een koopje vinden in een klein sportzaakje. We zien alleen onze maat niet dus vragen met behulp van onze telefoon of ze ook maat 39 en 44 hebben. Die heeft hij wel, maar die moeten even gehaald worden. Huh, ik zie toch echt een magazijn? Maar oke, we komen na 30min wel terug. In de tussentijd vragen Niels en ik ons af of die schoenen wel niet heel erg goedkoop zijn. Zouden ze wel echt zijn? We grappen dat ze misschien nu snel in elkaar gezet worden haha. Eenmaal terug in de winkel heeft hij onze maten, alleen wel andere uitvoeringen dan die we aangewezen hebben en in de winkel staan. We vinden het twijfelachtig maar ze zijn zo goedkoop dat we gewoon besluiten ze mee te nemen. Ik doop ze gelijk om tot mijn backpack Nikes. Als deze ooit gejat worden zal ik niet in tranen uitbarsten. Bij mijn andere hyperfusion exemplaren wel, die staan nu dus ook veilig thuis :-).
Na wat inkopen gedaan te hebben voor de trein, waar we gewoon Jif pindakaas gescoord hebben woehoe, is het alweer tijd voor het diner. We kiezen weer voor een westerse toko, Broadway bar en grill :-). We moeten wel ff goed opletten met wat we bestellen want we hebben zo min mogelijk Mongools geld gepind aangezien je dat buiten Mongolie bijna nergens kan wisselen. Het lukt precies, nice!
Na het eten viden we het wel mooi geweest. Terug naar het hotel, backpack inpakken en vroeg slapen. Morgenvroeg alweer naar Bejing. China, we are ready!

PS Ik heb nu bij alle foto's op facebook ook beschrijvingen geschreven zodat jullie ze beter kunnen plaatsen bij de verhalen. Enjoy!